15 januari 2020

Een krimp van Schiphol, in plaats van de geplande groei, levert pas echt een bijdrage aan het klimaatbeleid. Voor de luchtvaart geldt immers eerst verduurzamen en dan pas weer groeien gezien de grote CO2-emissies van ook huidige nieuwe vliegtuigen. Echter de sector wil nu met groei verduurzamen, terwijl die verduurzaming hoogstwaarschijnlijk niet of nauwelijks zoden aan de dijk zet. Bijvoorbeeld elektrificatie is pas over 10 jaar een serieuze optie voor de kleine zakelijke luchtvaart tot 19 passagiers (ivm veiligheid) op de middellange afstand. Overigens willen we die mensen op die afstand juist de trein in hebben. Ook de bijdrage van bijmengen met biobrandstoffen blijft nog heel beperkt.

De economische gevolgen van krimp van Schiphol, zoals verlies van werkgelegenheid, kunnen reuze meevallen, is gebleken uit recent onderzoek. En er zijn ook meevallers voor het klimaatbeleid – door minder CO2-uitstoot – en voor hinderbeperking en ruimte voor woningbouw! Krimpen hoeft niet van vandaag op morgen maar kan geleidelijk plaatsvinden. Dr. Paul Peeters toont aan in zijn proefschrift “Tourism impact on climate change and its mitigation challenges” dat de reissector een krimp van luchtvaart goed kan opvangen. Mensen gaan dan alternatieven kiezen voor hun vliegvakantie. Krimp heeft ook voordelen voor de hinderbeperking en slaapverstoring. Het schrappen van 32.000 nachtvluchten, want dat is een breed gedragen wens, kan daaronder vallen. Een zegen voor al die tienduizenden mensen die nu regelmatig wakker liggen en stress ervaren, met dus ook minder ziekteverzuim en een daling van ziektekosten tot gevolg! Tot slot, minder luchtvaart betekent ook meer ruimte voor woningbouw rond Schiphol. Allemaal economisch voordeel.